Zapalenie błony naczyniowej oka to nieprzyjemna przypadłość narządu wzroku, która może powodować chociażby do trwałej utraty widzenia. Jeśli tylko zauważysz ucisk oka czy oczu, lub przekrwienie, czy schorzenia ostrości widzenia, nie zwlekaj z wizytą u lekarza okulisty – jednak nastaw się, iż może niezbędna będzie również konsultacja laryngologa, stomatologa, reumatologa, a chociażby ginekologa.

Sygnały zapalenia błony naczyniowej oka

1. mocne zaczerwienienie gałki ocznej
2. silny ucisk oka oraz okolic
3. światłowstręt
4. łzawienie
5. zaburzona ostrość widzenia
6. męty

Etiologie zapalenia błony naczyniowej oka

Zapalenie błony naczyniowej oka (Uveitis, ZBNO) to schorzenie o niejasnym pochodzeniu. Dzieli się je na stany zapalne o podłożu infekcyjnym i nieinfekcyjnym, czyli autoimmunologiczne zapalenia błony naczyniowej. Te ostatnie stanowią 70-90% wszelkich zapaleń błony naczyniowej w krajach rozwiniętych.
Elementami, jakie potrafią wywołać dolegliwość, potrafią również być uogólnione schorzenia:
1. reumatoidalne zapalenie stawów
2. cukrzyca
3. sarkoidoza
4. dolegliwości bakteryjne, jak np. gruźlica, kiła
5. zainfekowanie uczące się w pobliżu oczu, np. zapalenie zatok, dolegliwości zębów
6. dolegliwości odzwierzęce, pasożytnicze – np. toksoplazmoza, toksokaroza, kryptokokoza
7. przypadłość Crohna
8. wrzodziejące zapalenie okrężnicy
9. łuszczyca
10.półpasiec
11.borelioza
12.urazy
13.uszkodzenia syntetyczne
14.młodzieńcze zapalenie stawów

Elementy zwiększające ryzyko zachorowania na zapalenie błony naczyniowej:
1. zagraniczne podróże – ze powodu na związek z obcą mikroflorą
2. jedzenie surowego mięsa (toksoplazmoza)
3. kontakt ze zwierzętami
4. narkotyki – wykorzystywane dożylnie zwiększają ryzyko zakażeniem wirusem HIV, a tenże z kolei może doprowadzić do grzybiczego zapalenia błony naczyniowej oka połączonego z upośledzeniem odporności
5. nieodpowiedzialne życie seksualne – kiła czy HIV potrafią być etiologią dolegliwości

Zapalenie błony naczyniowej oka – leczenie

Leczenie ZBNO jest ogromnym wyzwaniem ze powodu na duży proces diagnostyczny oraz terapeutyczny. Obecnie dostępne formy leczenia pozwalają natomiast u większości mających na ograniczenie dolegliwości, a chociażby cofnięcie jej efektów pod warunkiem dobrze wcześnie podjętego leczenia oraz regularnego monitorowania stanu chorego. Kuracja w zapaleniu błony naczyniowej uzależniona jest z poziomu zaawansowania dolegliwości, jej procesie, rodzaju, a również z tego, lub wtóruje ona innej, podstawowej dolegliwości. Może się zdarzyć tak, iż będzie ona wykonywana przez kilkorgu innych specjalistów równocześnie – np. przez okulistę oraz nefrologa, przy czym, gdy etiologią zapalenia jest inna przypadłość, leczenie okulistyczne będzie tylko zachowawcze. W zapaleniu błony naczyniowej oka powszechnie daje się maści oraz krople do oczu z kortyzonem czy także z środkiem przeciwzapalnym. W zakażeniu bakteryjnym stosuje się antybiotykoterapię, a wirusowym – środki przeciwwirusowe. Gdy do zapalenia błony naczyniowej doprowadza zaćma, leczeniem iż być tylko operacja. Jednym z powikłań, jakie potrafią się pojawić w następstwie zapalenia błony naczyniowej oka są zrosty pomiędzy tęczówką a soczewką, prowadzące do utraty wzroku. Żeby do nich nie dopuścić zajmuje się krople rozszerzające źrenice, a w trudniejszych zapaleniach tęczówki zastrzyki z kortyzonu pod spojówkę czy pastylki z kortyzonem. Tylko duże liczby tego zabiegu potrafią powstrzymać postępującą utratę wzroku.

Bez wątpienia dla całej rodziny, naprawdę bardzo ważnym wydarzeniem jest pierwszy spacer z ich nowo narodzonym dzieckiem. Zimowe spacery z niemowlakiem, potrafią stawać się dla rodziców prawdziwym dylematem… iść lub może lepiej zostać w domu, jak ubrać małego oraz ile czasu spędzić na zewnątrz? Gdy na dworze prószy śnieg oraz termometr za żadne skarby nie chce przesunąć się na +20°C a uparcie tkwi poniżej zera, to akurat nie znaczy, iż nie możecie być czasu na dworze, wręcz odwrotnie, bycie na świeżym powietrzu dobrze oddziałuje na wasze dziecko, wzmacnia jego system immunologiczny oraz hartuje organizm malca. Zabawa poza domem dobrze stymuluje rozwój psychiczny, oddziałuje korzystnie na działanie systemów: krążenia, oddechowego i wzmaga apetyt.

Jeśli chcesz wyjść z dzieckiem na spacer, to wpierw zdecydowanie rozpocznij od werandowania

Zanim wyjdziesz ze naszą pociechą na pierwszy w jej byciu spacer, „poweranduj” malca przez pewien okres. Ubierz dziecko jak na spacerek, oraz umieść (w wózeczku) przy otwartym oknie czy drzwiach balkonowych. Niech jest to blisko 5-10 minut. Tenże okres systematycznie zwiększaj. Pod koniec 3-go tygodnia życia dziecka, możesz z nim pójść na pierwszy spacer dziecka. Winien on być od 10- 15 minut. Pamiętaj natomiast, aby nie wychodzić, jeśli gorączka sięga poniżej 0 stopni, i na dworze wieje czy bardzo pada. Systematycznie wydłużaj okres spacerku, o kilkanaście minut (ostatecznie chociażby do dwóch godzin), natomiast oraz następnie unikaj wielkich mrozów (gdy jest dużo aniżeli -5 stopni, zostań w domu).

Zasady ubierania niemowlaka zimą

Ubierając dziecko na zimowy spacer, załóż mu jedną warstwę ubrania więcej aniżeli sobie. Ubierz go w śpioszki, kaftanik (czy ciepły pajacyk), i na to kombinezon. Nałóż dziecku czapeczkę, najlepiej taką, która dobrze zakrywa uszka, ubierz również rękawiczki. Gdy jest tak zimno, możesz włożyć 2 czapeczki: cieńszą oraz grubszą. Dodatkowo połóż maluszka Ubierz dziecko na cebulkę, dzięki temu będziesz mogła zdjąć w razie konieczności jedną z warstw. Możesz zabrać ze sobą na spacer z niemowlakiem np. dodatkowy kocyk oraz kontrolować, lub dziecku nie jest za zimno. Nie sugeruj się zimnymi rączkami oraz stopami dziecka – te powszechnie są zimne, chociażby jeśli niemowlakowi jest gorąco. Lepiej sprawdzaj kark niemowlaka – winien być ciepły. Spocony znaczy, iż dziecku jest zbyt gorąco, chłodny – iż za zimno. Gdy jest mokry, wróć do domu – absolutnie nie rozbieraj ani nie odkrywaj maluszka na dworze. Skutek że być wtedy odwrotny. W razie, jeśli stwierdzisz, iż maluszkowi jest za zimno, zawsze bądź ze sobą „na cały wypadek” zapasowy kocyk. w śpiworku (specjalne do wózka dostaniesz w wszystkim sklepie z akcesoriami dla dzieci) czy przykryj go kocykiem. Ubranka niemowlaka nie powinny krępować ruchów, muszą być przewiewne, wygodne oraz proste do zdejmowania. Najlepiej, żeby były zbudowane z naturalnych materiałów. Ubrania dla niemowlaka nie winnym być sztywne, a ściągacze nie potrafią uciskać ciała. Pierwszą warstwę ubranek niemowlaka powinny być body czy koszulka z dużym rękawem oraz rajstopki. Kolejną – spodenki dresowe, polarowa bluza czy sweterek, czy jednoczęściowy pajacyk.

Opryszczka jest powszechnie występującą dolegliwością, na szczęście przeważnie niegroźną jednak dosyć uciążliwą. Pęcherzyki, które szybko pojawią się na ustach nie tylko brzydko wyglądają, jednak te potrafią skutkować świerzbienie, palenie czy chociażby ucisk. Niemniej dolegliwości tejże nie można ignorować, ponieważ o ile sama nie jest niebezpieczeństwem, to powikłania po niej już potrafią się bardzo dać we znaki. Więc gdy pojawią się pierwsze sygnały od razu należy zacząć leczenie, które po pierwsze zahamuje rozwój dolegliwości, a po drugie zapobiegnie jej nawrotom.

Czym jest opryszczka

Opryszczką określa się choroby spowodowane przez wirusa opryszczki pospolitej, zwanego również HSV. Dolegliwość jest w dwóch odmianach, to oznacza genitalnej oraz wargowej. Jak można się domyślić, zależy toż z miejsca ciała, na jakim wirus zaatakował chorą osobę. Jak wykazują statystyki, wirusem opryszczki może być zarażone chociażby 90 procent społeczeństwa, natomiast tylko nieliczna jego część zmaga się z chorobami dolegliwości. Tak właściwie nie wiadomo do tej chwili, z jakiego powodu wirus się uaktywnia, a chociażby gdy ktoś nigdy opryszczki nie miał, to nie nie znaczy, iż w dowolnym czasie wykwity na jego wargach się nie pojawią. Po zarażeniu wirus niejednokrotnie jest w postaci utajonej w końcówkach nerwów, pomiędzy innymi w zwojach czuciowych w kręgosłupie. Jak się okazuje, wirus opryszczki jest blisko spokrewniony z nowymi znanymi wirusami wywołującymi nieprzyjemne dolegliwości, to oznacza ospą wietrzną oraz półpaścem.

Leczenie oraz zapobieganie opryszczki

Mnóstwo osób posiadających kłopoty z opryszczką nie decyduje się na konsultację lekarską, obniżając się do domowych metod czy leków dostępnych bez recepty w aptekach. Przy nawracających napadach dolegliwości warto natomiast umówić się na konsultację, ponieważ specjalista może zaproponować leczenie na dłużej eliminujące nawroty choroby. Należy natomiast myśleć o tym, iż zupełnie wirusa nie uda się pozbyć, oraz w dowolnej chwili może się on z powrotem uaktywnić. Przede wszystkim przy pojawieniu się pierwszych symptomów liczy się okres reakcji, im szybciej zacznie się leczenie, tym dolegliwość będzie trwała krócej i jej czas będzie łagodniejszy. Niezwykle dobrze sprawdzają się przy tym rozmaite maści, mające w naszym składzie walacyklowir, acyklowir czy pencyklowir. Zalecane są również środki na podstawie cynku, mające wartości łagodzące, wysuszające oraz podnoszące wytrzymałość. Z własnych leków pomaga smarowanie spirytusem, olejkiem z drzewa herbacianego, sokiem z cebuli czy czosnku, wyciągiem z rumianku oraz melisy lub zwykłą pastą do zębów.

Powikłania po opryszczce

Sama opryszczka nie trwa długo, przy podjęciu leczenia z reguły od czterech do dziesięciu dni. Gdy do tego nie jest jakoś specjalnie uciążliwa, to właśnie naprawdę tydzień piekącej wargi nie wydaje się czymś, czym należy żeby było się specjalnie przejmować. Natomiast czasem potrafią się zdarzyć powikłania, które już dla zdrowia obojętne nie są oraz potrafią wywołać poważniejsze zaburzenia. Przede wszystkim należy uważać, aby wirus nie przedostał się do oka, ponieważ może się tam rozwinąć w zapalenie rogówki. A to z kolei może się przekształcić w owrzodzenie oraz chociażby utratę wzroku. W sporadycznych wypadkach wędrujący wirus może zabłądzić w zakresie głowy, a tam spowodować zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy zapalenie mózgu, dolegliwości te są szkodliwe oraz ciężkie do wyleczenia.

Zakwasy są zmorą przede wszystkim sportowców, zwykle tych początkujących o statusie amatora. Dzieję się tak przede wszystkim, jeśli po postoju treningowych przystępujemy do danych ćwiczeń, na przykład podczas treningu piłkarskiego. Zakwasy mają to do siebie, że nie czujemy ich w dniu tego odbywanego treningu, ale dopiero na następny dzień, a szczególnie po dwóch dniach nasze ręce czy nogi są bardzo obolałe. Ważne jest zatem, aby dowiedzieć się, jak pozbyć się zakwasów po tych ćwiczeniach. Wówczas w trakcie powrotu do treningu nie będziemy myśleć o tym, w jakim stanie będą nasze nogi następnego dnia, tylko skupimy się na wykonywanych tego dnia treningach i ćwiczeniach.

Woda, sok i…prysznic

Zatem w jaki sposób na stałe pozbyć się zakwasów?  Przede wszystkim po wykonanym treningu powinniśmy się od razu udać pod prysznic. Nie chodzi w tym momencie tylko i wyłącznie o kwestię bardzo ważnej oczywiście higieny osobistej, ale także o efekt rozluźnienia naszych mięśni pod wpływem ciepłej wody. Najlepiej, gdyby ten prysznic był wzięty od razu na miejscu treningu, a nie dopiero w domu, kiedy mięśnie będą już bardzo napięte i nie osiągniemy oczekiwanego efektu pod wpływem wody. Warto pamiętać, że duża ilość wypitej przez nas wody pozwoli oczyścić nasz organizm z toksyn, a także odpowiednio nawodni i zapobiegnie odwodnieniu naszego organizmu. Jest to jeden z podstawowych zaleceń profesjonalnych trenerów i opiekunów, o którym powinni poinformować swojego podopiecznego zaraz po zakończeniu wykonywanych ćwiczeń.

Bóle naszych mięśni również złagodzi wypicie szklanki soku z wiśni. Witaminy to kolejny element walki z zakwasami. Najlepiej wziąć je przed treningiem, aby były już w naszym organizmie. Są to takie bardziej domowe sposoby, ale w temacie walki z zakwasami są to metody, które się zawsze sprawdzają. Oczywiście, można wypić tabletkę przeciwbólową, ale jeśli skala zakwasu jest duża, to nawet wypicie najmocniejszej tabletki nie za bardzo tutaj pomoże i nie przyniesie oczekiwanego efektu w postawi wyeliminowania dręczącego nas ciągle bólu.

Przygotowanie do treningu

Trzeba również pamiętać, aby odpowiednimi ćwiczeniami przygotować się do treningu. Piłkarz, który przychodzi na pierwszy trening swojej drużyny po okresie letniego odpoczynku, nie powinien wyjść na treningi i od razu mocno kopać piłką. Najpierw wymagana jest rozgrzewka, potem odpowiednie rozciąganie, a potem ewentualne zabawy i ćwiczenia z piłkami. O tym warto pamiętać, gdyż jest to krok ku temu, aby następnego dnia obudzić się rześkim i mieć jeszcze większą ochotę do pójścia na kolejne zajęcia sportowe.