Różeniec górski to roślina, która znana jest światu od wieków. Jej potoczna nazwa brzmi korzeń arktyczny. Zalecana jest w szczególności osobom, które borykają się z przeciążeniem organizmu. Bardzo często wykorzystywana jest, jako wsparcie po traumatycznych przeżyciach. Może stanowić również naturalne uzupełnienie leczenia depresji, czy też stanów lękowych. Roślina ta działa rozluźniająco, a także zmniejsza stopień oddziaływania bodźców zewnętrznych na układ nerwowy.

Skąd wziął się różeniec górski?

Pierwsza wzmianka o tej roślinie pojawiła się 77 roku n.e. Oczywiście wiele wskazuje na to, że była ona znana i ceniona już o wiele wcześniej. Pojawiła się w medycynie chińskiej tysiące lat temu. Zyskała ona spore zainteresowanie z uwagi na znakomite właściwości. Poprawiała samopoczucie, a także łagodziła napięcie związane z długotrwałym stresem. Dodatkowo poprawiała pracę mózgu, a także dobroczynnie oddziaływała na wiele innych obszarów ludzkiego organizmu. Różeniec górki był stosowany przez starożytnych wojowników w celu podniesienia wytrzymałości organizmu. W przypadku kobiet roślina ta była stosowana głównie po to, aby zwiększyć płodność.

Różeniec górski – właściwości

Różeniec górski zbawiennie działa na układ nerwowy. Zmniejsza on stopień oddziaływania bodźców zewnętrznych na organizm człowieka. Wynika to z faktu, że jest to roślina uznawana za adaptogen. Adaptogeny zwiększają odporność organizmu na stres. Poprawiają pracę mózgu, a także narządów wewnętrznych. Niwelują również objawy fizyczne wynikające z chronicznego napięcia nerwowego.

Różeniec górski wspomaga efektywniejszą regenerację ciała i mózgu. Wspomaga przepływ sygnałów do mózgu, co bezpośrednio przekłada się na lepszą koncentracje, a także bezproblemowe zapamiętywanie dużej ilości informacji.

Warto również wspomnieć, że roślina ta dobroczynnie wpływa na układ krwionośny oraz pokarmowy. Dużym plusem jest fakt, że zwiększa ona wytrzymałość fizyczną organizmu. Zmniejsza ryzyko powstawania stanów zapalnych, czy też gromadzenia kwasu mlekowego w mięśniach. Różeniec górki chroni mięśni i stawy przed dotkliwą kontuzją.

Więcej na temat jej właściwości można przeczytać na stronie rodzimego producenta adaptogenów – Mother’s Protect: https://mothersprotect.com/produkt/rozeniec-gorski/

Różeniec górski – zastosowanie

Różeniec górki bardzo chętnie wykorzystywany jest przez sportowców, którzy potrzebują naturalnego wsparcia podczas intensywnych treningów. Po tę roślinę często sięgają również osoby, które prowadzą aktywny tryb życia, a tym samym są szczególnie narażone na wycieńczenie organizmu. Oprócz tego różeniec górki może być stosowany w czasie leczenie depresji, czy też nerwicy. Kojąco działa na układ nerwowy, co wielokrotnie zostało udowodnione naukowo.

Różeniec górki zalecany jest w walce przeciwko chorobie Alzheimera. Zwiększa stopień zapamiętywania danych i kojarzenia faktów. Usprawnia pracę mózgu, tak więc polecany jest osobom pracującym umysłowo.

Oczywiście roślina ta może być stosowana w przypadku chorób serca. Reguluje ona ciśnienie krwi, a tym samym zmniejsza ryzyko np. zawału. Różeniec górki aktywuje w sercu receptory, które niwelują ryzyko pojawienia się arytmii.

Badania cytologiczne to badania ginekologiczne, które mają na celu sprawdzenie stanu zdrowia narządów rodnych i płciowych. Badanie jest bezbolesne i w pełni bezpieczne. Jednak wciąż mała grupa kobieta się na nie decyduje.

Niekorzystne wyniki badania cytologicznego

Często nasze obawy są znacznie większe niż samo schorzenie. Dlatego tak ważne są regularne wizyty i kontrole u lekarza. Kiepskie wyniki nie muszą od razu oznaczać choroby w zaawansowanym stadium. Możliwe, że to dopiero początek choroby. Każde wcześniejsze wykrycie zagrożenia, skutkuje możliwością podjęcia się leczenia natychmiastowo. Czasami oznacza, że próbki podane do badania należy pobrać ponownie aby jeszcze raz dokonać prawidłowej analizy. Mogą one również wskazywać na obecność komórek przednowotworowych ale i w tym wypadku trzeba zachować spokój. Niewielkie zmiany mogą samoistnie ustąpić i nie będą zagrażać twojemu życiu czy zdrowiu.

Regularne wykonywanie cytologii pozwoli szybko zdiagnozować raka szyjki macicy, który we wczesnym stadium może nie dawać żadnych niepokojących objawów. Badania cytologiczne wykryją wszystkie zmiany nowotworowe, dzięki czemu od razu będziesz mogła rozpocząć terapię.

Mój wynik badania cytologicznego – kiepska „trójka”

Wynik badania zakwalifikował się do grupy 3? Wymazy cytologiczne klasyfikuje się według pięciostopniowej skali Papanicolaou oraz TBS (opisowy system Bethesda). Jeżeli znalazłeś się w grupie 3, 4 oraz 5 wtedy wyniki badan cytologicznych uznawane są za nieprawidłowe.

Cytologiczna „trójka” informuje o obecności komórek przednowotworowych. Cytologia „3a” wskazuje na stan zapalny, natomiast „3b” na etap przednowotworowy. Cytologiczna „czwórka” – to grupa nowotworów przedinwazyjnych a cytologiczna „piątka” – to inwazyjny rak szyjki macicy.

Przynależność do 3 grupy to sygnał ze strony organizmu sugerujący pojawienie się komórek dysplastycznych na szyjce macicy. Cytologiczna „trójka” wskazywać może także na stany zapalne śluzówki szyjki macicy, wywołane m.in. przez bakterie, wirusy lub pierwotniaki. W takich przypadkach lekarz może zlecić Ci wykonanie dodatkowych badań. Jednym z nich jest kolposkopia – dzięki temu badaniu ginekolog dokładnie przyjrzy się powierzchni szyjki macicy, zbada jej górną i dolną część; dodatkowo także oceni czy zmiany chorobowe dotknęły pochwy oraz sromu.

W zależności od przypadku ginekolog może pobrać wtedy próbki tkanek, które poddane zostaną dalszej, szczegółowej analizie. Jeżeli przyczyną złych wyników cytologii był toczący się stan zapalny, możesz być spokojna. Po zastosowaniu antybiotykoterapii wszystko wróci do normy, łącznie z kolejnymi wynikami badań cytologicznych.

Mniej na uwadze to, że zlekceważony nawet niegroźny stan zapalny może doprowadzić nawet do rozwoju nowotworu.

Cytologię wykonuj co najmniej raz, dwa razy w roku. Zachęć do badania również inne kobiety, zabierz ze sobą swoją mamę, siostrę, przyjaciółkę, koleżankę z pracy.

Bóle głowy jest najczęściej występującym rodzajem bólu wśród społeczeństwa. Potrafi on zaburzyć prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu, a dodatkowo utrudnia nam wykonywanie prostych, codziennych czynności. Bóle głowy dzielimy na dwie grupy:

* bóle głowy pierwotne – których przyczyna jest nieznana, pojawiają się i znikają

* bóle głowy wtórne – są objawem choroby lub powikłaniem po przebytym urazie głowy

Bóle głowy i jego źródło

Wart jest wiedzieć, że nawracające bóle głowy najczęściej spowodowane są zaburzeniami ze strony układu krwionośnego. Pod wpływem stresu w naszym organizmie wzrasta poziom tak zwanego  kortyzolu, czyli hormonu stresu. Jego wynikiem jest na przykład nagły skok ciśnienia i przyspieszenie bicia serca. Reakcją naszego organizmu na zwiększoną ilość tego hormonu jest  przede wszystkim poszerzanie tętnic, żył i naczyń włosowatych. Stąd właśnie biorą się bóle głowy.

Może być on także związany z innymi dolegliwościami takimi jak na przykład: stanem zapalnym zębów, zatruciem organizmu toksynami, schorzeniami kręgosłupa. Są to oczywiście niegroźne schorzenia, i leczymy je objawowo. Niestety pojawiają się tez takie, które wymagają natychmiastowej hospitalizacji. Do takich chorób należy: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Kiedy należy udać się do lekarza

Bóle głowy dość często świadczą o poważnej chorobie. Sygnałem do konsultacji z lekarzem powinna być dla nas sytuacja gdzie nie pomagają nam żadne tabletki przeciwbólowe.

Do grupy chorób neurologicznych najczęściej zaliczamy:

* nerwobóle nerwu trójdzielnego czyli tak zwana rwa twarzowa –charakteryzuje się nagłym i ostrym bólem, są one krótkotrwałe jednak nawracające.

*neuralgia „Arnolda” – są to nerwobóle potyliczne, bóle promieniują zazwyczaj od tyłu głowy i górnej części karku, przechodzą przez okolicę ciemieniową aż do czoła.

*migrena –charakteryzująca się ona nagłymi, napadowymi, jednostronnymi bólami głowy. Dodatkowymi dolegliwościami są: zawroty głowy, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia i problemy ze słuchem.

*zapalenie zatok – jest to przede wszystkim infekcja wywołana przez wirusy Jej typowym objawem jest dokuczliwy ból głowy, który występuję najczęściej przy pochylaniu się. Dodatkowo pojawiają się też nudności, bóle zębów, obrzęk policzka, ropna wydzielina z nosa.

*guzy mózgu – oprócz porannych mdłości i bólu głowy, pojawiają się także napady epileptyczne, porażenia części ciała i zaburzenia widzenia.

Co wywołuje bóle z tyłu głowy?

Ból taki może świadczyć o hipertonii czyli  tak zwanej chorobie nadciśnieniowej. Nieleczenie go może powodować zaburzenia prawidłowej pracy na przykład: mięśnia sercowego czy udar niedokrwienny mózgu. Bóle głowy te są zazwyczaj pulsujące i napięciowe. Najlepiej będzie więc w takim wypadku zaopatrzyć się w ciśnieniomierz, jeśli bóle się pojawią a ciśnienie będzie dużo wyższe to koniecznie musimy zgłosić się do lekarza. Jeżeli takie bóle towarzyszą grypie czy migrenie wtedy wystarczy zażyć tabletkę przeciwbólową.

Zapalenie błony naczyniowej oka to nieprzyjemna przypadłość narządu wzroku, która może powodować chociażby do trwałej utraty widzenia. Jeśli tylko zauważysz ucisk oka czy oczu, lub przekrwienie, czy schorzenia ostrości widzenia, nie zwlekaj z wizytą u lekarza okulisty – jednak nastaw się, iż może niezbędna będzie również konsultacja laryngologa, stomatologa, reumatologa, a chociażby ginekologa.

Sygnały zapalenia błony naczyniowej oka

1. mocne zaczerwienienie gałki ocznej
2. silny ucisk oka oraz okolic
3. światłowstręt
4. łzawienie
5. zaburzona ostrość widzenia
6. męty

Etiologie zapalenia błony naczyniowej oka

Zapalenie błony naczyniowej oka (Uveitis, ZBNO) to schorzenie o niejasnym pochodzeniu. Dzieli się je na stany zapalne o podłożu infekcyjnym i nieinfekcyjnym, czyli autoimmunologiczne zapalenia błony naczyniowej. Te ostatnie stanowią 70-90% wszelkich zapaleń błony naczyniowej w krajach rozwiniętych.
Elementami, jakie potrafią wywołać dolegliwość, potrafią również być uogólnione schorzenia:
1. reumatoidalne zapalenie stawów
2. cukrzyca
3. sarkoidoza
4. dolegliwości bakteryjne, jak np. gruźlica, kiła
5. zainfekowanie uczące się w pobliżu oczu, np. zapalenie zatok, dolegliwości zębów
6. dolegliwości odzwierzęce, pasożytnicze – np. toksoplazmoza, toksokaroza, kryptokokoza
7. przypadłość Crohna
8. wrzodziejące zapalenie okrężnicy
9. łuszczyca
10.półpasiec
11.borelioza
12.urazy
13.uszkodzenia syntetyczne
14.młodzieńcze zapalenie stawów

Elementy zwiększające ryzyko zachorowania na zapalenie błony naczyniowej:
1. zagraniczne podróże – ze powodu na związek z obcą mikroflorą
2. jedzenie surowego mięsa (toksoplazmoza)
3. kontakt ze zwierzętami
4. narkotyki – wykorzystywane dożylnie zwiększają ryzyko zakażeniem wirusem HIV, a tenże z kolei może doprowadzić do grzybiczego zapalenia błony naczyniowej oka połączonego z upośledzeniem odporności
5. nieodpowiedzialne życie seksualne – kiła czy HIV potrafią być etiologią dolegliwości

Zapalenie błony naczyniowej oka – leczenie

Leczenie ZBNO jest ogromnym wyzwaniem ze powodu na duży proces diagnostyczny oraz terapeutyczny. Obecnie dostępne formy leczenia pozwalają natomiast u większości mających na ograniczenie dolegliwości, a chociażby cofnięcie jej efektów pod warunkiem dobrze wcześnie podjętego leczenia oraz regularnego monitorowania stanu chorego. Kuracja w zapaleniu błony naczyniowej uzależniona jest z poziomu zaawansowania dolegliwości, jej procesie, rodzaju, a również z tego, lub wtóruje ona innej, podstawowej dolegliwości. Może się zdarzyć tak, iż będzie ona wykonywana przez kilkorgu innych specjalistów równocześnie – np. przez okulistę oraz nefrologa, przy czym, gdy etiologią zapalenia jest inna przypadłość, leczenie okulistyczne będzie tylko zachowawcze. W zapaleniu błony naczyniowej oka powszechnie daje się maści oraz krople do oczu z kortyzonem czy także z środkiem przeciwzapalnym. W zakażeniu bakteryjnym stosuje się antybiotykoterapię, a wirusowym – środki przeciwwirusowe. Gdy do zapalenia błony naczyniowej doprowadza zaćma, leczeniem iż być tylko operacja. Jednym z powikłań, jakie potrafią się pojawić w następstwie zapalenia błony naczyniowej oka są zrosty pomiędzy tęczówką a soczewką, prowadzące do utraty wzroku. Żeby do nich nie dopuścić zajmuje się krople rozszerzające źrenice, a w trudniejszych zapaleniach tęczówki zastrzyki z kortyzonu pod spojówkę czy pastylki z kortyzonem. Tylko duże liczby tego zabiegu potrafią powstrzymać postępującą utratę wzroku.

Bez wątpienia dla całej rodziny, naprawdę bardzo ważnym wydarzeniem jest pierwszy spacer z ich nowo narodzonym dzieckiem. Zimowe spacery z niemowlakiem, potrafią stawać się dla rodziców prawdziwym dylematem… iść lub może lepiej zostać w domu, jak ubrać małego oraz ile czasu spędzić na zewnątrz? Gdy na dworze prószy śnieg oraz termometr za żadne skarby nie chce przesunąć się na +20°C a uparcie tkwi poniżej zera, to akurat nie znaczy, iż nie możecie być czasu na dworze, wręcz odwrotnie, bycie na świeżym powietrzu dobrze oddziałuje na wasze dziecko, wzmacnia jego system immunologiczny oraz hartuje organizm malca. Zabawa poza domem dobrze stymuluje rozwój psychiczny, oddziałuje korzystnie na działanie systemów: krążenia, oddechowego i wzmaga apetyt.

Jeśli chcesz wyjść z dzieckiem na spacer, to wpierw zdecydowanie rozpocznij od werandowania

Zanim wyjdziesz ze naszą pociechą na pierwszy w jej byciu spacer, „poweranduj” malca przez pewien okres. Ubierz dziecko jak na spacerek, oraz umieść (w wózeczku) przy otwartym oknie czy drzwiach balkonowych. Niech jest to blisko 5-10 minut. Tenże okres systematycznie zwiększaj. Pod koniec 3-go tygodnia życia dziecka, możesz z nim pójść na pierwszy spacer dziecka. Winien on być od 10- 15 minut. Pamiętaj natomiast, aby nie wychodzić, jeśli gorączka sięga poniżej 0 stopni, i na dworze wieje czy bardzo pada. Systematycznie wydłużaj okres spacerku, o kilkanaście minut (ostatecznie chociażby do dwóch godzin), natomiast oraz następnie unikaj wielkich mrozów (gdy jest dużo aniżeli -5 stopni, zostań w domu).

Zasady ubierania niemowlaka zimą

Ubierając dziecko na zimowy spacer, załóż mu jedną warstwę ubrania więcej aniżeli sobie. Ubierz go w śpioszki, kaftanik (czy ciepły pajacyk), i na to kombinezon. Nałóż dziecku czapeczkę, najlepiej taką, która dobrze zakrywa uszka, ubierz również rękawiczki. Gdy jest tak zimno, możesz włożyć 2 czapeczki: cieńszą oraz grubszą. Dodatkowo połóż maluszka Ubierz dziecko na cebulkę, dzięki temu będziesz mogła zdjąć w razie konieczności jedną z warstw. Możesz zabrać ze sobą na spacer z niemowlakiem np. dodatkowy kocyk oraz kontrolować, lub dziecku nie jest za zimno. Nie sugeruj się zimnymi rączkami oraz stopami dziecka – te powszechnie są zimne, chociażby jeśli niemowlakowi jest gorąco. Lepiej sprawdzaj kark niemowlaka – winien być ciepły. Spocony znaczy, iż dziecku jest zbyt gorąco, chłodny – iż za zimno. Gdy jest mokry, wróć do domu – absolutnie nie rozbieraj ani nie odkrywaj maluszka na dworze. Skutek że być wtedy odwrotny. W razie, jeśli stwierdzisz, iż maluszkowi jest za zimno, zawsze bądź ze sobą „na cały wypadek” zapasowy kocyk. w śpiworku (specjalne do wózka dostaniesz w wszystkim sklepie z akcesoriami dla dzieci) czy przykryj go kocykiem. Ubranka niemowlaka nie powinny krępować ruchów, muszą być przewiewne, wygodne oraz proste do zdejmowania. Najlepiej, żeby były zbudowane z naturalnych materiałów. Ubrania dla niemowlaka nie winnym być sztywne, a ściągacze nie potrafią uciskać ciała. Pierwszą warstwę ubranek niemowlaka powinny być body czy koszulka z dużym rękawem oraz rajstopki. Kolejną – spodenki dresowe, polarowa bluza czy sweterek, czy jednoczęściowy pajacyk.